6.12 (wtorek), godz. 18.00 – Wieczór literacki z KAZIMIERZEM BRAKONIECKIM i prezentacja książki Dziennik Olsztyński. 1989-1993. Specjalny udział w spotkaniu p. Anny Matysiak z Wydawnictwa CONVIVO. Spotkanie prowadzi dr hab. Karol Samsel.
Kazimierz Brakoniecki – urodził się w 1952 roku w Barczewie; poeta, pisarz, tłumacz, redaktor, animator kultury, regionalista. Współzałożyciel i jeden z liderów Wspólnoty Kulturowej „Borussia” w Olsztynie, redaktor naczelny pisma „Borussia. Kultura. Historia. Literatura”. Od 1954 mieszka w Olsztynie. Od 1979 roku opublikował ponad trzydzieści książek – głównie poetyckich oraz eseistyczno-autobiograficznych. Najnowsza książka to zapiski z prowadzonych przez poetę dzienników, obejmujące czas między 2.08.1989 a 3.03.1993. Są to lata przełomowe dla Polski, dla krajów Europy Wschodniej, a także całego świata z powodu radykalnych wydarzeń politycznych i społecznych. Poeta notuje nie tylko te wiekopomne wydarzenia, ale także swoje obawy i nadzieje. MBP, ul. Głowackiego 42.
Kazimierz Brakoniecki przez wiele lat pisał dzienniki, które wykorzystywał w swojej obfitej twórczości poetyckiej i eseistycznej, rozbudowując „przeklęte, metafizyczne, regionalne, autobiograficzne” tematy, nastroje, refleksje, narracje. Jednym z zachowanych przez autora dzienników jest właśnie ten prezentowany w wersji oryginalnej, zapisywany mniej lub bardziej skrupulatnie między 2 VIII 1989 a 3 III 1993 roku. Są to lata przełomowe dla Polski, dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej, ale także dla całego ówczesnego świata z powodu radykalnych i tak długo wyczekiwanych wydarzeń politycznych i społecznych, symbolizowanych zwycięstwem demokracji w państwach byłego bloku radzieckiego. Poeta notuje nie tylko te wiekopomne wydarzenia i ich późniejsze reperkusje, ale także sw’o- ie reakcje, obawy i nadzieje; namiętnie rozpisuje się o europejskiej i regionalnej historii, o polityce, o Polsce, dorzucając do obiektywnych faktów prywatne opowieści, rodzinne doświadczenia, uwzględnia¬jąc olsztyńskie oraz warmińsko-mazurskie klimaty i uwarunkowania. Niemało uwagi poświęca też literaturze, różnorodnym postawom europejskich intelektualistów wobec ideologii, roli państwa, religii, nigdy nie porzucając osobistego tonu i indywidualnego, emocjonalnego wyznania w fundamentalnych sprawach (wiary-niewiary, patriotyzmu-nacjonalizmu, autorytaryzmu-demokracji). Dziennik olsztyński Kazimierza Brakonieckiego przynosi z nerwem opisaną – a wzmocnioną krytycznymi spostrzeżeniami – wędrówkę zarówno po bliższym (warmińskim) i dalszym świecie, jak i po niedawno minionej historii małej i dużej, której fascynujące, dające do myślenia i niepokoju znaki rozpoznać można i w dzisiejszej rzeczywistości.
