WIKTOR TEOFIL GOMULICKI
Wiktor Gomulicki urodził się 17 X 1848 r. w Ostrołęce. Dzieciństwo i wczesne lata szkolne, spędził w Pułtusku, gdzie przeniósł się z rodziną w 1854 r. Od 1864 r. kontynuował naukę w Warszawie w IV Gimnazjum oraz na Wydziale Prawa Szkoły Głównej (1866-1869). Od 1871 r. mieszkał na stałe w stolicy.
W latach 1873-1890 pracował w „Kurierze Warszawskim“, „Kurierze Codziennym“ i „Tygodniku Ilustrowanym“. Redagował pisma satyryczne „Mucha“ (1874) i „Kolec“ (1881). Współpracował z wieloma czasopismami literackimi, m.in. z „Wędrowcem“, „Prawdą“, „Świtem“, „Krajem“. W latach 1889-1890 wydawał nabyty na własność „Tygodnik Powszechny“.
Zadebiutował jako poeta w 1866 r. na łamach „Tygodnika Ilustrowanego“. Najważniejsze zbiory poezji W. Gomulickiego to: Poezje (1882), Nowe pieśni (1896), Wiersze. Zbiór nowy (1901), Biały sztandar (1907), Światła (1919) oraz Pod znakiem Syreny (1944).
Gomulicki jest autorem kilkudziesięciu nowel, opowiadań i powieści. Najsłynniejsze to: Cudna mieszczka (1897), Miecz i łokieć (1903), Car widmo (1911), Ciury (1904) oraz Wspomnienia niebieskiego mundurka, które od 1906 r. doczekało się aż kilkunastu wydań.
Gomulicki był wielkim miłośnikiem sztuki fotograficznej. Kolekcjonował druki ulotne, dokumenty, książki, ryciny i rękopisy. Stworzył oazę literacko-artystyczną w swoim domu, a sam zasłynął jako tzw. “ twórca gabinetowy“.
W uznaniu zasług literackich uzyskał Gomulicki członkostwo belgijskiej Akademii Sztuk Umiejętności i Literatury w Hainau (1893). Jubileusz pracy literackiej autora, uczczono wydaniem w 1912 r. pięknie ilustrowanego wyboru nowel Pokłosie. W 1918 r. otrzymał nagrodę literacką im. Elizy Orzeszkowej.
Zmarł 14 II 1919 r. w Warszawie.
NAREW.
(MOJA RZEKA)
Nad błękitną moją Narwią
Najpiękniej się łąki barwią,
Najmiłośniej szumią drzewa
I najmilej słowik śpiewa.Nad tą rzeką, nad tą moją,
Poświęcane chaty stoją,
A w nich zbożność i prostota,
I pogoda mieszka złota.Dużom roił i doznawał,
Przemęczyłem życia kawał,
A te brzegi, choć tak skromne,
Zawsze myślom mym przytomne.…
Nad brzegami mojej rzeki
Są na smutek dzielne leki,
Co ratują od rozbicia
I wracają chęć do życia.…
Gdybym wrócił w swoje strony,
Może byłbym ocalony:
Dawna wiara, dawna siła
Znów by może pierś wzmocniła.Wiktor Gomulicki
Wybrane dzieła Wiktora Gomulickiego w zbiorach MBP w Ostrołęce
Poezja:
Nowe pieśni, Petersburg 1896
Wybór wierszy, Warszawa 1900
Wiersze. Zbiór nowy, Warszawa 1901
Wybór poezyi, Warszawa 1917
Światła, Poznań 1921
Poezje, Warszawa 1962
Poezje wybrane, Warszawa 1978
Pod znakiem syreny, Warszawa 1980
Miasteczko. Wiersze o Pułtusku, Pułtusk 1981
Poematy:
Pieśń o Gdańsku, Warszawa 1900
Schadzka. Poemat starowarszawski, Warszawa 1907
Dobosz zpod Eylau, Warszawa 1913
Powieści:
Car widmo, Warszawa 1911
Grandmuszkieter, Warszawa 1911
Bój olbrzymów, Warszawa 1913
Siódme amen Imci Pana Mokrzeckiego, Warszawa 1925
Wspomnienia niebieskiego mundurka, Kraków 1956
Cudna mieszczka. Obrazek starowarszawski, Warszawa 1957
Miecz i łokieć, Warszawa 1958
Ciury, Kraków 1986
Nowele, opowiadania, szkice, obrazki, felietony:
Obrazki prawdziwe, Warszawa 1884
Do niej i do niego, Warszawa 1896
Obrazki weneckie, Warszawa 1896
Wybór nowel, Warszawa 1899
Opowiadania o starej Warszawie, Warszawa 1900
Chałat, Warszawa 1905
Zakazane, Warszawa-Lwów 1906
Rewolucja 1830-1831 r., Warszawa 1906
Trzy królowe, Warszawa 1908
Pod Stoczkiem, Warszawa 1911
Kłosy z polskiej niwy, Warszawa 1912
Pokłosie, Warszawa 1913
Dwa romanse, Warszawa 1914
Warszawa dawna i jej pamiątki, Warszawa 1916
Pamiątki Kościuszkowskie, Poznań 1917
Dlaczego mój znajomy nie mógł dotąd „pism“ swoich napisać?, Poznań-Warszawa 1921
Sołdat, Poznań-Warszawa 1921
Strach, Poznań-Warszawa 1921
Syrena, Poznań-Warszawa 1921
Pod parasolem, Warszawa 1961
Warszawa wczorajsza, Warszawa 1961
Piękno Warszawy, Warszawa 1983
